Back To The Ghetto

Pewnie wielu z was pamięta czasy kiedy w jednej serii, stacje muzyczne potrafiły zaserwować nam dobre house'owe wideoklipy od Cassiusa, Daft Punk, fajniejszego Boba Sinclaira czy Paula Johnsona. O ile w większości obecność tych zaprawionych w medialnych bojach panów, w mainstreamowych mediach nie powinna nikogo dziwić, to w przypadku Paula Johnsona, obecność w takim zestawieniu nie jest już raczej aż tak oczywista.

Dla wielu, autor nieśmiertelnego "Get Get Down", przypominanego regularnie przy okazji wakacyjnych kompilacji to znakomity przykład typowego "one hit wonder". Dla jeszcze innych to śmieszne zrządzenie losu, dzięki któremu artysta wydawałoby się tak odległy od głównego muzycznego nurtu, dostaje szanse wylansowania swojego przeboju. Fakt, że nawet tym najstarszym trackom Johnsona, nie sposób było odmówić parkietowego zacięcia czy pewnego klubowego sukcesu. to i tak przez kolejne lata skutecznie budował swoją reputacje i działal bardziej z boku wielkich muzycznych wydarzeń, puszczając swój materiał w niezależnych, wąsko ukierunkowanych labelach takich jak Undaground Therapy Muzik, Chicago Underground czy Dancemania.

W zeszłym tygodniu dorwałem jego drugi album "Second Coming". pochodzący z 1996 roku. Okazuje się, że tym razem Paul Johnson nawet nie próbuje tworzyć gruntu pod swoje przyszłe house'owe hity, lecz puszcza dziesięć, maksymalnie surowych, melodyjnych techno kompozycji. Zero ozdobników, efekciarskich przejść czy formalnych udziwnień. Standardowe brzmienie popularnych beat maszyn uzupełnione o proste melodie i nie skomplikowane linie bassu, którym miejscami bliżej klimatem do dusznego Detroit techno, niz deep-house'owego Chicago.

Z pośród zawartości albumu wybrałem dwa, kontrastujące ze sobą utwory - melodyjne aczkolwiek ciągle bardzo techniczne "Back To The Ghetto", oraz "Construction Work", ktory mógłby w pewien sposób zdefiniować starą szkołę, czystego techno.

Paul Johnson - Back To The Ghetto
Paul Johnson - Construction Work